Als thuis chef, ofwel keukenprins in den huize Riksgewijs wil ik ook nog wel eens iets anders proberen dan hetgeen ik al kan. En zeker met een flinke opbrengst van de courgettes van nu heb ik toch iets meer zin om wat uit te testen. Zo lees ik vaak over courgette chips. Deze zouden gezond en voedzaam zijn. In tegenstelling tot gewone chips die erg ongezond is. Daarnaast erg lekker. Wanneer je de zoekterm courgette chips in je browser intypt zijn de resultaten overweldigend. Blijkbaar heeft iedere zelf respecterende thuis chef er wel iets over te zeggen en prijzen de courgette chips werkelijk de hemel in. Tja… Dan is het voor mij natuurlijk een kat in het bakje en moet ik het ook proberen.
Dus hop de tuin in, mes mee en snijden een mooie courgette van de plant af. Jawel, verser kan niet. En dus moet het wel goed gaan. Snijd enthousiast de courgette in plakjes en heb verschillende recepten gezien op het internet waarvan ik er twee heb uitgepikt. Het recept met Italiaanse kruiden in olie waar de plakjes mee ingesmeerd worden. En een recept waar alleen een snufje zout en paprika poeder overheen gestrooid word. Na een half uur ben ik klaar en kan alles de oven in. Beide recepten geven aan dat de plakjes ongeveer 5 mm dik moeten zijn en dat de oven op 160 graden gezet moet worden. Zo zouden dan na een half uur gedraaid moeten worden en na een kwartier later klaar zijn.
Ach en wee… bij mij moesten ze er zeker 3 uur in. Ik had de plakjes ook al iets dunner gesneden. Zo’n 3mm dik. Wat daarbij opviel was het recept met de olie erbij moest zelfs nog langer.
Toen het testen, ik proef, mijn partner proeft en onze dochter proeft. Op dat moment kijken wij elkaar aan met een blik van, is dit nu dat goddelijke waar men het over heeft? Ik moet bekennen, ik weet niet of het lekker is of niet? Maar dat kan natuurlijk gewoon aan de smaak liggen. Knapperig is het wel, apart dat is het zeker. Maar of het nu lekker is, ik ben er niet uit. En mijn partner en dochter komen er ook niet uit. Vreemd toch?
Maar goed. Om even terug te komen op de vraag wel of niet doen? Wel daar zijn wij dus met een volle nee uit. En dat kan eigenlijk maar op één goede manier uitgelegd worden.
Het is gewoon zonde van een mooie goede courgette om deze zo in plakjes te snijden. Onze courgette die ik gebruikte was behoorlijk van maat van ongeveer 750 gram. Tenminste dit heb ik gebruikt. Na het bakken heb je een aantal chips plakjes over die je dan als snack kan betitelen. Dus voor 3 mensen is het niet eens meer dan een paar chippies. Dan moet je je natuurlijk wel bedenken dat je een perfecte maaltijd hiervoor heb opgeofferd waar je lekker van kunt eten en waarvan je vol zit met een voldaan gevoel. Kortom, gewoon niet doen, het zonde van je courgette, zonde van de tijd en energie die je er in steekt.
Natuurlijk zijn er lekkere gerechten met courgettes. Ook daar heb ik inmiddels een paar pagina’s over geschreven;
Je kan altijd eens proberen aubergines te bakken. Geresumeerd: fijne plakjes snijden een nachtje in een beker met bier laten staan, bakken in de pan met (olijf)olie oppassen dat ze niet aanbranden
ik woon in spanje vandaar de olijfolie ( zonnebloeme mag ook wel )
Hoi Marc, leuk en bier? Had ik nooit aan gedacht. Als bierliefhebber, zal ik dit toch eens gaan testen. Dank je voor de hint.